مثل اکثر فیلمهای داودنژاد فیلم ماندگاری نیست، ولی به دیدنش می‌ارزد. موضوع دستمالی شده‌ای برای یک فیلم طنز است، ولی پرداخت نسبتا خوبی دارد. به غیر از اعضای خانواده‌ی داودنژاد، علی صادقی و رضا عطاران هم بازی می‌کنند. رضا عطاران همانی است که می‌شناسیم: یک تیپ آشنا و این باعث جذب مخاطب می‌شود. در ضمن این‌که دوتا از هنرپیشه‌ها هم‌زمان با اکران فیلم، در یک طنز نود شبی بازی می‌کنند، احتمالا باعث فروش بیشتر خواهد بود. فیلم تکه‌هایی دارد -به‌خصوص بعضی از حرکات عطاران- که از سد ارشاد ردشدنشان، برایم عجیب است .

اما نکته‌ی اصلی این فیلم بازی فوق‌العاده‌ی پسر ۵-۶ ساله‌ای در نقش سمیر است. فوق‌العاده است!