نسبت به نیمه‌ی اول دهه‌ی ۷۰ میلادی و ۵۰ شمسی نوستالژی غریبی دارم. احمقانه‌ است چون متولد نیمه‌ی دوم این دهه‌ها هستم. احتمالا دلیلش اینه که مقدار زیادی از محصولات فرهنگی‌ای که در کودکی و نوجوانی مصرف کرده‌ام رو پدر و مادرم در نیمه‌ی اول دهه‌ی ۷۰ میلادی و ۵۰ شمسی جمع کرده بودند. خاطراتشون رو هم به این مجموعه اضافه کنید.

امروز اتفاقی شوی سیاه و سفید و بدون هیچی we shall dance دمیس روسوس رو دیدم. مدتها بود این قدر خرکیف نشده بودم.