شاید شما هم مقاله‌ی کامران بهنیا را در مورد وضعیت اسفناک علمی در ایران خوانده باشید. ایشان با بررسی آمار مقالات ISI محققین ایرانی نتایجی گرفته است.

من واقعا از این خارجی شیفتگی متاسفم. چرا باید چند تا آدم غیر ایرانی که اصلا معلوم نیست کی هستند، مقاله‌های ایرانیهایی که از اول تاریخ و حتی پیش از آن پرچمدار علم بوده‌اند را داوری و رتبه‌بندی کنند؟ چرا هیچ‌کس به این نکته‌ی ظریف که هیچ‌کس چیز مهمی را در مجلات چاپ نمی‌کند توجه ندارد؟ شما فکر می‌کنید آمریکاییها پیشرفتهای مهمشان را در مجلات چاپ می‌کنند که ما از آن مطلع شویم؟ شما فکر نمی‌کنید این که مقاله‌ی شما در یک مجله‌ی علمی چاپ شود٬ دلیل کافی برای ضعیف بودن کار شماست؟ اگر کار شما خوب باشد که کسی آن را چاپ نمی‌کند بلکه با خیال راحت آن را می‌دزدند. اصولا فرستادن مقاله برای اینها خیانت است.

آقای بهنیا سوراخ دعا را گم کرده‌اید!